Nuri Çırağı Şiirleri - Şair Nuri Çırağı

Su alır bağımda yetişen sümbül
Gönlümün bulutu yağdığı anda
İçimdeki karanlığı silerim
Hayatım güneşi doğduğu anda

Sevdiğimin kıra geldi sürüsü

(Çırağı)
Anam babam ara ara
Girdiler aynı pazara
Tam dört ay on dört gün sonra
Kana döndürdüler beni

Durmadan akıyor kanlı gözyaşım
Dur ağlasın aksın çağlar bana ne
Çiçek açtı ben barını görmedim
Kurusun isterse bağlar bana ne

Gülmedim ezelden bahtım karalı

Aşkın tarlasını aşık
Dertli dertli sürer durur
Sevdiğinin haberini
Her bir yandan sorar durur

Kimi giden kimi gelen

Seher zamanında bütün kainat
Secdeye başını vurur eğilir
Şahadet getirir zikire başlar
Hakk’ın huzurunda durur eğilir

Mürşit zikir eder müridi dinler

Sevda tanesiyim bağban elinde
Aşkın bahçesinde ekili kaldım
Mermeri taşıdım işledi mimar
Bir mezar üstünde dikili kaldım

Gelenler kalmıyor giden gelmiyor

Eli değil ben kendimi suçladım
Gönlüme kurmuşum toru bu gece
Vallahi billahi can arzu eder
Görmek istiyorum yari bu gece

Yastaymış da deli gönül yastaymış

(Çırağı)
Barekallah sana kardaş
Dersini ezber etmişsin
Hangi mektepte okudun
Sırrını ezber etmişsin

Aşıkın gönlünde saklanan güzel
Geçti el salladı işaret etti
Dilinde aşk ile diyerek gazel
Koştu el salladı işaret etti

Seslendi aşığa geç telaşından

Bırakmadı gezek sahrayı dağı
Taşrayı yabana muhtaç ettiniz
Darmadağın oldu dostun otağı
Bülbülü gülşene muhtaç ettiniz

Ortada bellidir milletin hali