Ben Çanakkale’yim
Şehit türküleri bestelerim dağlarda,
Ölüme koşan yiğitlerim dolaşır semalarda…
Ben Çanakkale’yim,
Ey sevgili,
Bol bol dua edelim...
Kaderinde varsam,rabbim uyutur nasılsa dizlerinin dibinde beni..
Şayet yoksam bile, ahiret sevdası olmalı
Ki cennet şarkıları karşılar bizi.
Özünü sevdiğim, sözünü sevdiğim sevgili,
Asılı kaldı yüreğim Filistin duvarlarında,
Kanlı bir şehrin yasıdır bu satırlara yağan,
Gazze çocukları kadar cesaretim yok oysa!
Mülteci ellerim, zehir parmaklıklar ardında…
Filistin…
Bir yudum şehadet...
Bir kucak dua...
Bir avuç mısra...
Bir damla gözyaşı...
Sanadır şehidim...
Hilalin gölgesinde dal uykuya...
Gece sessiz yine, gece mahzun...
Ve gece yalnız...
Yüreğimi kanatan şiirler düşüyor parmak uçlarıma...
Adını koyamadığım bir korku ile çalkalanıyor yine dakikalar...
Karanlık mıdır beni ürperten, yoksa yalnızlık mı...
Bir sözcük yükleniyor omuzlarıma..
Adım adım biçare taşıyorum..
Dervişlik aleminde nefes bulmaya
Hamal olmakla başlıyorum..
Ne bir yol var önümde, ne bir seyyah..
Külü yok, dumanı yok sadece yanıyorum..
Seni seviyorum canfezam.
Seninle başlıyorum her yeni güne
Güneş diye sen doğuyorsun
Gözlerin doğuyor gönlüme …
Karanlık düşlerim aydınlığa kavuşuyor.
Yağmurlar damla damla batarken yüreğime
Sen yaşam olmalısın canfezam,
Denizin mavililiği gözlerin olmalı,
Sarıyor güzelliğiyle bütün benliğimi,
Güneş sıcak gülüşlerin olmalı,
Ruhumu ısıtıyor soğuk yalnızlığımda.
Çiçekler yüreğin olmalı,
Yüzün öyle aydınlık ki, senin, öyle parlak ki…
Ayyüzlüm benim,
Geceler kıskanır görkemini…
Gözlerinin içine baktıkça, yüreğim kamaşır, kanat çırpar sevdaya...
Dört bir yanımı kuşatır, sarar o bakışlarının tutkusu…
Bir sana vurgunum ben, işte bir de o ayışığına…
Canfezam
Kahır yüklü bu sürgün şehrin sokakları...
Ellerim, azabı tada tada dokunuyor yürek izlerine.
Yokluğunu taşıyor gurbet kokan akşamları...
Yüreğim, aşka yana yana arıyor yetim bakan gözlerini.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!