Yalnızım,
Tekim,
Ama yine de kendime yeterim....
Sana ne ihtiyacım vardı ki benim,
Nasıl başladı bilmiyorum,
iten birşeyler vardı ama.
adını bir türlü koyamadığım...
sahip çıkamadığım bir şeyler...
kazanmak için savaşırken,
kaçmayı, kurtulmayı istediğim,
Seni gözümde fazla büyütmüşüm
sana olan sevgimi,
beni sevmeni,
fazla büyütmüşüm hep,
sana ait herşeyi,
Gecenin karanlığında bulsam seni,
Ellerimle ısıtsam ellerini,
Nefesimle okşasam tenini,
Dipsiz kör kuyuların,
Zifiri karanlığında,
Yok olmaya mahkum ışık misali,
Bunları sadece senin için yazıyorum,
Sen kendini biliyorsun...
Bir gönül ki bende, sadece
Beklemede...
Her yanı yalan, her yanı yasaklarla dolu,
Aşkım sana yetmedi mi?
Eski bir romanın
kapanmış sayfaları gibi,
kapandı aşkımız hiç açılmayacak.
Hani ettiğin yeminler,
Sen,
Kimi zaman sonsuz yalnızlığımın uzayan yolları,
Kimi zaman çıkmaz sokaklarımın tek anahtarıydın,
Sen,
Gözbebeklerinde yitip kaybolduğum,
İstanbul'un caddelerinde,
sokaklarında,
dolaştım bu sabah yine,
başıboş avare,
Nice aşklar yaşandı kimbilir koynunda,
Ya da nice hüzünler gizli her bir taşında.
Her yeni yıkıma,
her yeni acıya rağmen,
hala dimdik ayakta.
Ben hep zor aşkların delisiydim.
Hıh! Sanki bilmezmişsin gibi,
Yine anlatıyorum sana kendimi...
Eyvah! Yandım
Zor olanı seçtim yine,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!