Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Nasıl anlatsam bilmem aşkın yakan harından
Gözlerine bakınca kalbim yandı derinden
Deprem mi oluyor ne her şey çıktı yerinden
Koparıp aldı beni kahverengi gözlerin
Rüyaya saldı beni aşk okuyan sözlerin

Ne günlere kaldık Ya Rab bugün böyle bitmesin
Öksüz malı deniz değil yiyen çekip gitmesin
Hesap günü geldi çattı kimse yanlış etmesin
Güneş doğsun yürek gülsün beldemiz kapanmasın
Kadirşinas halkımız yalanlara kanmasın.

Kalbimde hasretin dinmez acısı
Közün yağmur olmuş üstüme yağar
İki gözüm, sevdan gönül sancısı
Sızın, yağmur olmuş üstüme yağar

Bir bayram geride buruk kalırken

Menzili şaşırdım sevda çölünde
Bir türlü yönümü bulamıyorum
Bu derdin dermanı senin elinde
Seni hayalimden silemiyorum

Sensiz her anımı saymışım hiçe

Zaman eleğinde eledin beni
Dertleri kar gibi kürüttün yıllar
Çile gömleğine beledin beni
Bağrımı kederle bürüttün yıllar!

Geldiğim yollara ibretle baktım

Sen bendeki bu sevdayı anlamadan hor eyledin
Yazdığın mısralarda sen gönlümü kor eyledin
Hasretinden yandı gönlüm alevlerde kül eyledin
Divaneyim mecnun oldum kolayları zor eyledin

Feraset perdesi her dem açılmaz
Âlim ilan eder, şaşı beğenmez
Bulanık sulardan elbet içilmez
Yiyecek bulmuşta aşı beğenmez

Çiçek çiçek yorulmadan dolaşır

Batmışım, ben bunca günah içine
Müjden ile affın almaya geldim
Nefse uyup girdim binbir biçime
Ben aslımı sende bulmaya geldim

Merhamet sahibi yüce Allah’ım

Ruhum firkatiyle hüznüne erip
Kurumuş dal gibi kırar ayrılık
Sararıp dökülmüş gazele serip
Beni büklüm, büklüm dürer ayrılık

Bir zaman gönülde meltemler eser

Gün dönümü, düşümde savrulurken sevdanla
Ne yaptıysam sarardın vicdansız artık anla
Her iç çekişlerimde süzülür, kurur damla
Yeni bir başlangıcın umuduyla yaşarım
Mecnun gibi çöllerde Leyla diye koşarım