Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

Zâhire bakıp da üzme kendini
Perdenin ardını bir gören vardır
Gaflette bulamaz insan kendini
Rezzak sofrasını bir seren vardır

Zulmedip kimsenin alma âhını

Bozok yaylasının çamlık parkında
Biz testiye baktık tesdide bize
Gönül cemiyeti işin farkında
Biz testiye aktık testide bize

Tefekkür-ü Alem

Dünya aleminde küre-i arzda
Mevcudat zikreder hali niyazda
İlahi emirle donmaz ayazda
Çünkü Mikail’e ferman okutur

Doğu, batı tek yürek ülkemin şehirleri
İnletiyor milletim tekbir Allah diyerek
Dicle, Fırat çıldırmış kan kusar nehirleri
Gümletiyor Mehmet’im tekbir Allah diyerek

Tekerrür
Tekerrür

Kırk yıl evvel taş mapusta
Çile, keder doldum usta

Bir tuşla menzile gark olur insan
Buz gibi bedende can çekişir, can
Ne kısa bir hayat ömür dediğin
Ha varsın, ha yoksun hepsi de bir an

Gözlerin kararır ışığın söner

Yetmedi mi yıllarca uyduğun kalk artık
Değmesin mahremime haçlının kirli eli
Yedi düvel eyvah der zalim olursa sartık
Tak kartal pençesini kopart zehirli dili

Saçları dökülmüş başında peruk
Edepten bihaber hayâsız moruk
Haritaya dönmüş kafası yarık
İnsan suretinde cirit atıyor

Ağzında dişi yok damağa dönmüş

V/atan, bayrak, millet bizim,
Türklük adım, İslam özüm,
U/yan artık iki gözüm,
Yetmedmi uyuduğun.

Gardaş bu millet ki; vatansız değil
Erenler ukbayı bürüyor gardaş
Cihat mümine farz, münkire değil
Asırlardır böyle sürüyor gardaş