Nuh Comba Şiirleri - Şair Nuh Comba

başi avuçları arasında
sırtını duvara dayamış
yere çömelmiş gayet kederli
bitap düşmüş yağız bir çocuk

... başucunda dikilen bakımlı ihtiyar

Bir tarafta salalar gök kubbeyi inletir
Diğer tarafta deccal bombasını gümletir
Yetim kalmış yavru can ağıdını dinletir
Dayan varsa yüreğin, dayana biliyorsan

İlminle tuzak kurup gözyaşınla mest ettin

Çok uzak gördüğün o soğuk ölüm
Amansız bir anda karşına çıkar
Ne varsa yaptığın sarayın tahtın
Emri ilahiyle başına yıkar

Neden susuyorsun bülbülü Şeyda
Sükûtun anlamsız vermez ki fayda
Yüzünü görürken her gece ayda
Beni bu hallerin yakıp kavurur
Gönlümün tahtını yıkıp devirir

Her seher vaktinde kavlimi kurup
Umut kervanına, koşar giderim
Çilenin bağrına yurdumu sorup
Kader deryasında, coşar giderim

Yeter ki yolumu çıkmaza sokma

Biz cumhuruz kurbanım
Cumhur baş sız olur mu?
Devlet, millet el ele
Yiğit yaş sız olur mu?

Başsız gövde kimde var

Garibin sakın ha kırma kalbini
Yapmaya uzanan, el bulamazsın
Düğün, dernek dolaş, saydır on bini
Kusursuz bir tane, kul bulamazsın

Bazen güler, bazen yakar simsiyah

Bugün, yarın deyip umut ekerek
Gelemedim, gelinmiyor sevdiğim
Yıllarca bekledim hasret çekerek
Gelemedim, gelinmiyor sevdiğim

lafın uzunu da
şiirin uzunu da
daha başından yorar beni
ağır gelir bünyeme kaldıramam
zordur okuması da, yazması da
anlaması da, dinlemesi de

Düştüm gurbet kucağına
Felek düşürdü ağına
Basıp kavurdu yağına
Savurdular küllerimi

Akşam olur hüzün çöker