İnsanlığın onuru çınarı kurdu görsün
Çürür elemleriyle ruhu küle sermeden
Doğuma durmuş ana notayı serde sorsun
Esmer ayım tuzunu gökkuşağım sürmeden.
Üstümüzün gömleği al güllere boyansın
Giyinip mutluluğu düşümüze koyansın
Ak sütüyle besleyip ufkumuzu soyansın
Çarpılan kaderimiz yolcusuyuz durmadan.
Çamur deryası mıdır mandaları dolaşır
Ezilen çimenlere ayak izi bulaşır
Sazlıklara bulanır özlerinden kamaşır
Ağustosum böceğim orkestrayı kurmadan.
Yeryüzü tabutların son durak liman mı var
Elim mi coğrafyalar kadere iman mı var
Övgüye mazhar Tanrım güzellik siman mı var
Vurulalım aşk ile füzeleri kırmadan.
Yıkarız gönülleri denizleri geçeriz
Baharın tomurcuğu filizleri biçeriz
Ovaların çiçeği bal yapmaya duçarız
Kovanların kurşunu özgürlüğü sormadan
Kovanların kurşunu özgürlüğe sarmadan.
Kayıt Tarihi : 16.6.2025 12:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!