Nolaydım Şiiri - Halil Kumcu

Sıladan geçtim ben, lala,
Çeşmi cihan bu mu ola?
Gel yârim, son kez yanıma,
Helalleşelim aşk ola.

Olanlar, kalana olur,
Gülleri solana olur.
Ne söylense boş beşiğe,
Yarın bakmışsın geç olur.

Masalsı diyarda, gülüm,
Şu yalan dünyadan göçtüm.
Kömürden gün daha kara,
O yerin altında ölüm.

Babalar can vermiş kolsuz,
Yüreği yara çocuğuz.
Kelebekten farksız ömür,
Bugün varız, yarın yokuz.

Tamamen kara gözlerim,
Ölüme güler neylerim.
Gül benzi solmuş yârimi,
Kazma kürekle gömerim.

Bir dua kara diyardan,
Karanlığı kazanlardan.
Dile acıyla okunur,
Bartın’da yerin altından.

Ah nolaydım, vah nolaydım,
Unutulmuş yâr olaydım.
Keşke senden önce gitmiş,
Aşkından ölmüş olaydım.