Noktalandım Şiiri - Levent Kızıldağ

Dün geceydi, belki asırlar geçti üzerinden ama, yemin ederim ki dün geceydi… Yer gök başıma yıkıldı sanki… Duvarlarımı boyuyordum ten renginle, Seni duydum … bir köşede, bağıra çağıra susuyordun… Bilirim, gürültülüdür senin suskunluğun. yüzdelerle astım odamın duvarlarına, bir daha sana asla dokunamama ihtimalini, Soru işaretleriyle boğuştum önce… Ardından ünlemler dikildi karşıma Noktalandım. Geç olmuştu… Zaman dolmuştu… Saat seni sen geçerken, Zamanın ötesi berisi sendin. ve zaten hiç geç kalmamıştık ki hayata… sadece, Bana fırsat kalmamıştı…