Nokta. Virgül, ünlem!
.,!
Böceği, faresi, örümceği ve her haşeratı…
Bekliyorlar beni, bekliyorlar kapımda.
Ölmemi…
Yürüsem bu ölüm denen yolu…
Yaşamak işte bu!
Ve bende yok yaşamak gayreti…
Bıraktım hayata hayreti…
Gözümün açık kalmaya yok gayreti.
Ben andırıyorum bir hayaleti…
.,!
Nokta. Virgül, ünlem!
Ve şimdi üç nokta…
Yürüsem bu hayat denen yolu.
Her gün ölmeden…
Düşünmesem varlığı, sefaleti.
Gelsem sana, gelsem be…
Burası neresi, taa orası neresi ki…
02.07.2018
Kayıt Tarihi : 3.7.2018 15:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!