Nokta Şiiri - Hattab

Sure'm diye adlandırmıştım seni.
Bu sana son şiir'im, sevin.
Gittiği her yokuşa beni de sürükleyen kadın;
Ben artık gelmiyorum, sen in.

Üzerimden koca bir yük kalktı.
Gelişleri değil, ben hep gidişleri tattım.
İnsanlar ayrılabilir, senin gidişin farklı.
Şiirlerime elveda de tatlım.

Senin yaptığına ihanet derler, ben ise kurtuluş.
Aşk yaşadığımı sanarken dudaklarım kurumuş.
Bir devri kapattın, yakında kuruluşum.
Şimdilik susuzluğumu gidermeye çalışan dudakları kuru kuşum.

Beni istediğin kadar kalbinde barındır,
Benim kalbimden arındın.
Çok şükür kalbimden alındın,
Gönül sofranda avındım.

Seni kimseye anlatmam, korkma.
Sensizlik rutubet kokuyor, gel bi kokla.
Gönül evinde deprem var, altı nokta.
Üç nokta yerini aldı nokta.