Nokta Şiiri - Ahmet Ertan

kendi gerçeğimden parsek parsek uzakta
güneşle dolu bir yalnızlık içindeyim

masmavi gökyüzünde tek bulut yok
yüreğimin karanlığı yüzümdeki gölgenin nedeni

akdenizin tuzu kadar çok ve yoğun dostlar
gelde anla susuzluğun verdiği bitkinliği

kolayına gelen rüzgarla dolu yelkenlerim
hükmedemeyişim rüzgara rotanın yokluğundan

yaz yağmuruyla ıslanan toprağın kokusu - ki çocukluğumdan aklımdadır - burnumda
keyif alamıyorum koyamadığımdan noktayı eskiye