Noksan Olan Yanımız

Noksan olan yanımız,,,

Zamanın bir yerinde,
Nasıl olduğunu anlamadığım habersiz izinsiz yüreğime giren misafir.
Varlığınla onurlandırdın yüreğimi.
Onurlandırdığın yüreğim şimdi yokluğunla ezim ezim eziliyor,
Sensizliği seni yaşamamayı en acı şekliyle öğretiyor,.
Nefesin avuçlarımın arasından kaybolup gitti,
Gülüşün kaldı bende, dokunuşun bakışın,
Şimdi var olan son gücümle sensizliği yaşıyorum,
Ey sevgili şimdi söyle, ben neyleyim.
Taşıyabilmekmiş umudu, mutluluğa,
Sevgi uzakta da olsa görebilmekmiş asılolan,
Narin tenine dokunmadan yaşayabilmekmiş,
Şimdi sen gidiyorsun, yani yoksun,
Dayanırmı sandın bu yürek, taşırmı yaşarmı sensiz,
Zalimsin sevdiğim hemde çok zalim,
Yangın yerine çevirdin yüreğimi,
Oysa ben hiç korkmadan teslim ettim sana avuçlarımın içinde yüreğimi,
Senin dedim, sana çarpıyor, senden uzak kalırsa
Burkulur, acır, kanar yaşayamaz,
İyi bak sevdama sesi bile çıkmaz söz verdi bana,
Ne seni incitir,
Ne seni sana bırakır.
Uzaklardayım ama nefesin kadar yakındır.
Ey sevgili,
Gelişin gibi olmadı gidişin,Yaktın,yıktın viran ettin,
Noksan olan yanımızı gördün içimizde,
Sensizliği ögrettim,kırıp döktüğün yüreğime,
Şimdi mazi oldun ne yazık ki benliğimde,