Nobel Ödülünü Paklamaya Adayım Ben!

Adım Türk soyadım Türklüğüm yüreğim Türkiye’m
Uygarlık tarihimin beş bin yaş körpeliği genç Cumhuriyet
Ne Mutlu Türküm Diyene! öz dilimin sözüdür!

İnsanı rahatsız eden bir tek düşünce dahi olsa
Engelliğini yok etmeye gecikmemek
Allah demeyi dile almaya hak bilmek demek

Hangi köhnemişliğini salacaksan sal bütün huysuzluğunun
Her ülkede yaşar şerefli insan dediğimi duyma sakın melun
Bir an’da dünyayı sadece yok edebilecek güce sahipliğini
Hangi ülkeden kusabileceksen kus kokuşmuş pisliğini

İnsana zahmet yaratan o üstüne çullanma ayıptır hem suç!
İnsanlığa zulmet yaratan o kütük gibi keyfi çullanma suç!

İbadet etmek, Allah’a teşekkür etmeyi düşünmek demektir
Türkün doğuşudur düşünmek!
Bir teşekkür sadeliğini onurlu, hür ve tertemiz anlamak
Buradayım! Hür düşünüyorum!
Uygarlığa eşik durmaya kök salmış mezarımın dahi sesiyim
Dinle şimdi! Sen ey yeryüzüne her makamı vahşet çalanı
Dinle şimdi o her birinizi o adınızla anıyorum:
Türk kadınına çarşaf ısmarlatan cüret süsünün leş kargaları
Bak ve dinle! Tanıtıyorum kadınlığımı:

Peygamberlerine, kitapları, meleklerine ve bu dünya eseri
Allah’ın bu güzelliğine bakabilmeyi öğrenmek öğrenmeyi
Vatanı vatan yapan bu ruhu taşıyabilmeye inceliği
Bayrağı kana bulandırdığın rengin kutsallığı bu selamım
Tek ve istisnasız anlamıyla hatırlamak
Yaşamımın ahlakı uğrunda bu milli kültürü sahiplenmek!
Dalgalanıyor bu yüzden
Özgür yüreğimin hür düşüncesinde gök yüzüme!

Ey gönlü boş karın düşkünlüğünün o suratını kişnetenler!
İliklerinde kıkırdaklarını güldürmeye yarayacak hem
Nobel ödülünü paklamaya adayım ben! Yarat silahlarını!
Şeytan bile tenezzül etmeyecek bir merak adına olsa da
Dönüp o sefilliğine bakmaya!

Bulduğun zavallı, elimizi henüz uzatamadıklarımızı
Uzatılmasın içindi, cazibe dürzülüğü dizen aciz yetenekli
Türklüğümü cenkleşmeye öğrendin mi yani aritmetiği?
Hangi Yahudi, Arap biliyorsa topla, hangi köhnemişliği
Kürt de, at de, Tarikat de, kendine benzerliği işte o hepsi
Mertliği öğrenmeye silah eteğine kahpeliği sıvışan serseri
Bırak! Yetim, fakir, mahzun bakışlarım onlar, dokunma!

Yeryüzümden bu aşk gözüm zehir ayaklı yüreğine batar
Gökyüzümden yüreğinde vızıldayan sinekliği rüzgar eser…
Yeter! Erlik faziletine yüreklen de bak! Bilgilenmedir zevk!
Bilgisiz kalanı bilgiye kavuşturmaya kanat olmak bu heves!
Senin halin kirletiyor benim gözümü, rengimi, dengimi
Kovboyluğuna yığışık sinekçillerinle birliğin o kokusu
Üzüyor sevgimi

Eylül 2007