Varlığımı saran
büyüsü altında
buğulu mavi
gözlerinin
kaybederim
Gökyüzüne
kazdım bu kez
dipsiz kuyularımı
boşanır şimdi
başımdan aşağı
Seni düşünüyorum
Gündüz gece
Hep bana koşuyorsun
Düşlerimde
Al şu yorgun
ve solmuş çiçekleri
gizlice açan, dayanılmaz
ayak direyen yokluğunun
söz anlamaz o duvarlara
yerlere yayılan gölgesinde
Sevdiğim
dudaklarını
teninden ayıran
o ilâhî çizgi var ya
en tatlı ezgidir bana
Gökyüzü var olacaksa
güvercin de olmalı
sevda var olacaksa eğer
senin yüzün de olmalı
Bir güvercindir aşk
saydam ve sıcak mavi
gitmediğin bir şehrin
meydanında avucuna
kör misali konan
Varsıl düşlerimin
Sırça köşkünde
Önümde tual
Elimde fırça
Saçların
salınır durur
siyah ve asi
rüyalarımla
hayallerim arasında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!