Belki de ölürüm
ya dizlerinde düşlerimin
ya da ayaklarında ümitlerimin
yığılıp ansızın yerlere bir gün
Ölüm
Aralık bir kapısı mı
İstemesek de
Eşiğinden geçtiğimiz
O buz mavisi gözlerin
aydınlatır ısıtır içimi
düşündükçe seni
Icy blue
Bu şiir ellerin senin
İki gül pembe çiçek
Açılan şu ellerimde
Sevdaların bu serin
Sensiz seherlerinde
“ Kim boyar böyle, gözlerden göklere,
çiçekleri kuşları ve gökkuşaklarını? ”
Bir yeşil güvercin uçurdum
Bir çift gül yaprağı
Kokusu büyüleyen
Şu senin dudakların
Kelebek kanatlı
Düşlerimin çiçeği
Come una rosa bianca
rugiadosa e incosciente
della sua pura bellezza
incomparabile e innocente
tu dormi così dolcemente
Değirmen taşısın sen
Düş gibi bu dünyada
Derviş misali dönen
Kendi ömrünü öğüten
her şeyini verir insana deniz
tanrısal gizeminin dışında
Oturmuş bir kayalıkta
Bırak
o çocuksu
sıcak gülüşünü
akşamın tatlı hüznü
içinden okşayadursun
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!