Karalamalar 56 - Nimet Şiiri - Recep Akıl

Sözlük anlamı, mal, refah, rahmet, iyi hal, insana lütfedilen şey, iyi durum, iyilik, zenginlik demek olan nimet, terim olarak insanın sahip olduğu ve kendisine dünya ve âhirette yararı dokunan maddi ve manevi varlıklar, imkânlar, ihsanlar anlamında kullanılır.

İnsanın eşi, çocukları, itibarı ve makamı, malı ve mülkü, aklı, görme, duyma anlama, okuma, dileme ve benzeri yetenekleri, yedikleri içtikleri, giyip kullandığı eşyalar, sağlık ve benzeri imkânlar birer nimettir.

Nimet kelimesi ve türevleri Kur’an’da pek çok ayette geçmiş ve Allah’ın lütfu, minneti, din, kitap, Hz. Muhammed, sevap, nübüvvet, rahmet, iyilik, ikram, ihsan, geçim, hayat, rızk, geçim bolluğu ve İslâm, anlamlarında kullanılmıştır.

Yeryüzü, gökyüzü, yerlerde ve göklerde bulunanlar, ay güneş, yıldızlar vb. Maddi ve manevi varlıkların her biri Allah’ın insanlara bahşetmiş olduğu birer nimetidir.

Bu liste uzar gider. Allah’ın nimetlerini ne kadar saymak istese de insan buna muktedir değildir. İyisi mi lafı uzatmamak gerekir.

İnsanoğlu Allah’ın verdiği nimetler sayesinde varlığını sürdürebilmektedir. Tüm bu nimetler karşısında kişiye düşen görev, bunları veren Allah’ı tanımak, O’na gerektiği gibi itaat ve ibadet etmek, verdiklerine şükretmek, kadrini, kıymetini bilmek, nankörlük etmemektir.

Bu çerçeveden bakılacak olunursa eğer Allah’ın rızasını kazanmanın yolu onun istediklerini eksiksiz yerine getirmekten geçer. Kulun bu dünyada başkaca hiçbir görevi yoktur.

İnsan bu dünyada yapıp ettikleri ile öteki dünyasını kazanır ya da kaybeder. Mademki bu dünya geçicidir o halde ne olursa olsun eldeki her şey de gelip geçici olmak durumunda değil midir?

Elden çıkması kaçınılmaz olan şeyler için kişinin kendisini paralamasının geçerli hiçbir mantığı yoktur. Ama öte yandan bu bakış açısı insanı çalışıp çabalamak, rızkını kazanmaktan da men etmemelidir.

Allah’ın kuluna bahşetmiş olduğu her şey belli bir zaman içindir. Bu sebeple verilenlere gereğinden fazla bir bağımlılık göstermek insanı nimetin şükrünü, Yaratan’ın ondan istediği biçimde yerine getirmekten alı koyar.

Aslında her insan bunları bilir. Bilir ama yine de nefsi onu pek çok yanlış yollara sapmasına sebep olur ve bu yüzden kısacık bir dünya rahatı için ebedi mutluluğa yüz çevirir.

Oysa ebedi hayatın tarlasıdır bu dünya. Ne ekersen onu biçersin, ne biçip heybene koymuşsan da yanında onu götürürsün.