Nimet Şiiri - Bilal Bark

Hayat tüm akıcılığıyla,
Geçip gidiyor tükenen ömrümle.
Kayboluyor anılar, güzeller, çirkinlikler.
Sönüyor ışıklar, bir akşamın ardından.
Doğmuyor, alışılmışın dışında güneş.
Doğrumu bunların tümü.
Yoksa bir kabustanmı ibaret.
O şatafat kaybolmuş.
Kahkahalar, iniltiler, feryat ve sitemler.
Ötüşen kuşlarında çıkmıyor sesi.
Ümitsiz bir durgunluk,
Ruhumda eskiye acı bir özlem.
Yaşanmayan gençliğe tükenmez nedamet.
Karanlık, karanlık ve karanlıklar...
Kalmadı hiç bir şeyde kıymet.
Aydınlık bilinen tek nimet.