Nilufer Ucuk Şiirleri - Şair Nilufer Ucuk

Yüz yıl yanarım.
Yanmayı öğrendim ya ben.
Yanarım sevdam için,
Yanarım vatanım için,
Yanarım Anadolum için,
Yanmayı öğrendim ya ben...

yurdum...
resimlere bakındım,durdum...
hayallere dala durdum.
özlem sararken yüreğimi,
hasterinle kavruldum.
cennet cennet dedikleri, üç beş hurimi?

-1-
Seversin bir kere
Yüzlerce çiçek açar sol yanında...
Sevda! aşk! demişler bu açmaza...
Bazen dorukta kar olur
Bazen bahar da mor menekşe...

Seviyorum demek kolay degildir.
Bu kelime rasgele söylenmez.
Sevgi kolay bulunur bir duygu değildir çünkü.
Belki bulursun kini,garezi,düşmanlığı da...
Sevgiyi bulamazsınız hiç bir yerde.
Onun sizi ne zaman,

Sazım yok ki,Türküm ola.
Sözüm yok ki, yazım ola.
Dostum yok ki, beni tına.
Dost dost diye inler sine.

Ney'im yok, üfleyemem.

Yalandan kinden uzak durmak,
Fitneye fesata uymamak.
Gönül kırmadan yaşamak,
Çok büyük meziyetir insan olmak.

Alın terini harama yeğlemek,

sen, başını eğmedikçe,
sen, yüreğini yakmadıkça,
kimse senin başını egemez,
kimse yüreğini dağlayamaz.
...gök kubbe çökmedikçe,
yağız yer yarılmadıkça,

Aşkta çaba BİR e ulaşmaktır.
Bedeni de ruhu da
Gerçek aşkla doldurarak
Yaratana varmaktır...

Kolay değildir gönül dostu olmak.

Gurbette her daim yüreğim sancır.
İllede vatan vatan diye acır.
Beni altın taçla taçlandırsa da yaban.
Yüreğim durmadan vatan vatan diye sızlar.

Gözümün önüne gelir Toroslar.

Bu dünyada daima mutluluğu aramak,
Mevlamın elçisi diyor; ahmaklıktır.(s.a.v.)
Her daim mutlu olmak mümkün değil.
Amaç; yanarken arada bir nefes almaktır.

Sevmekte ki asıl gaye;