Nilufer Ucuk Şiirleri - Şair Nilufer Ucuk

zaman zaman varım, dedim,
zaman zaman yokum, diyemedim.
hep vardım,dostluklar,sevgiler,saygılar adına...
küçücüktüm büyüdüm.
kocaman bir insan oldum.
bedenimle birlikte yüreğimde büyüdü.

EYYY kutlu şehir,istanbul!
Gönül gözümle seni izliyorum...
Martılar uçuşuyor gök kubbende.
Yorgun bir insan seli var sokaklarında.
Yürüyorum ellerim ceplerimde,
Yürüyorum mahşeri bir kalabalık ortasında...

Eeyy Anadolum!
Doğurgan eşsiz toprağım.
ilk insanlığın doğduğu yer bilinen,
Medeniyetler beşiği Anadolum.
Suların mı kurudu?
Toprağın mı çoraklaşti?

Bir resim ne çok şey anlatır insana...
Baktıkça bakasın gelir, aslına ..
Görürsün yaşadığı her çizgide cefayı,
Alimsen Okursun gönüldeki sevdayı...

Resimden sonra Baktım gökyüzüne uzun uzun...

Düşünün bir kere dost kimdir?
Bakın çevrenizeki insanlara gerçekten dost kaç insan bulursunuz, yanınızda...
Yok denecek kadar azdır, değil mi? Yada hiç yoktur...'Ben dostunum' der yaklaşır sana,bir düşmeye gör, bir de bakmışsınız ki ilk o 'dostunum' diyenler terkeder gemiyi...Yeterki su aldığınızı görmesin...

Dostluk maddiyatta mıdır, yoksa maneviyatta mı? Biz öğrendik ki; Dostluk maneviyattadır.Maddiyat ise sadece bu dünyalık.Öğrendiklerimiz yanlış mı? ASLA.! Öyle ise iyi seçmek lazım dostları, öyle değil mi?

Ne oldu yare,sustu dilleri.
Gordugu guzeller nefes mi,kesti?
Selamı sabahı kesiverdi.
Verdigi sözleri kuma mı, yazdı?
Dost,gönül dayanmaz oldu.

-1-
Her çift gibi bizde
Yol aldık evlilikte...
Dünyanın en güzel meyvesini
vermedi Yaratan dogal yolla...
Yıllarca gitmedik doktor

Ey gençlik! Kulak ver sözlerime!
Aldanma,genç bedenine
Sefasını sür gönlünce
ama bilki;
Bir gün sende benzersin bu ihtiyara...
Şuan,

-3-
O bir çiçekti...
Adına Nilüfer dedik.
Ezan'la kulağına okuduk.
Yedi aylık olunca
emeklemeden yürüdü.

-4-
Gülünce içten gülerdi.
Ağzını kaçaman açar,
küçük dili görünürdü.
Çokta alıngandı minigim.
Arada bir kuserdi.