Sözüm var sana
Aşka dair
Yaşanmamışlar adına
Sözüm söz desem ne?
Zaman akıp gitmekte
Yalancı çıkmaktayım ruhum sana
Bazen puslu fulü bir yerde duman duman
Bazen detaylarımda dantel dantel
Kah ağladım
Kah güldüm
İçimin derinliklerinde
Gözlerin göremediklerinde
Çocukken
Her kırıldığımda
Her korktuğumda
Divanın en altına girmemeyi
Engel olmayı öğretseydin
Anne
Ben seni çok sevdim
Yoksunluğuna rağmen
Alışkanlıklarımı yıkıp
Bırakıp gelmeye hazırken
Ve böyle ölesiye severken uzaklaştım
Uzaklaştıkça ta içim demişin gibi hissetim
Ben
Olamıyorum sakin
Olamıyorum tekdüze
Bir içimdeki ben var ki ya aşkım
Sana ait gibiyken bile kafası uçuşta
Hüzünler fırtınasında dalsız kuş musun?
Neden uçup gidemiyorsun?
Varsın konacak dalın olmasın
Kanadını da mı kırdılar?
Sen fırtınalarda hiç damsız kalmadın mı?
Bu da yaşamın en koyu gri günleri kabul et
Hayatın verdiğinle yetinmeye
Vicdanımı dinleyip, susmayı
Duygularımı silip, mantığımı
Haykırışlarımı susturup,yutmayı
Yalnızlıklarımı unutup, uyumayı
Yani Seni
Acılar ıslık çalıyor gecenin sessizliğine
Uyandırıyor bu gidişe
Haram zamanların hikayeleri
Konamayan kuşun çığlığı bölüyor karanlığı
Derdine derman bulamadığı
Konamadığı yersiz yurtsuz dalların yolluğunda
Bir martı uçuyordu
Özgürce yosun kokan sahilde
Çok mutluydu
Sende mutlumunsun acaba
Şu gönlümün dalından
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!