Her güne sen diye yoğrulurken
Ve her yanım özlem asması ile sarılırken
Gizemli saklı yasak bahçemde
Seni derinden derine yaşarım
Teselli bulamaz, gönül dönüp dururken
İçimde sen varsın ya
Bu bir sarhoşun ayaz gecelerin sessizliği olsun
Yağmur yağsın üstüme sırılsıklam olayım
Yada
Bir güneş olsun yansın tenim
Yok
Unuttum yüzünü desem de yalan
Seninle olmamayı öğrendim desem de yalan
Hiç dinmeyen bir sızı bu derinlerde
Yaşayan bilir desem de yalan
Gecenin zifiri karanlığın da yaşıyorken seni
Gömülmüşüm kumların sessizliğinde uyuyorum
Çivi gibi buz havalarda sigaramın dumanı
Çığlıklarımdaki sessizliğiyle
İçimi deliyor
Aşkım
Başımı alan neydi?
Bu diyardan uçuracak kadar
Yaramı kanatan neydi?
Bu gözyaşım yakacak acı kan kadar
Vicdanım benden hesap sorar gibi
Sen misin bana,
Aşk kı öğretecek
Yaşarken zalimliği,ezilmişliği
Zamanı satmayı gösteren saatim
Sen mi?
Öğreteceksin bana yaşamayı.
Zaman yine gece yarısı
Yorgun gözlerim camda
Yine seni düşünüyorum
Göz kapaklarım ağır ağır kapanırken
İçime siniyor gecenin karanlık yüzü
Bir kez daha anlıyorum
Sen giderken yanımdan
Dünyamın güneşi çekilir
Bahçemin çiçekleri solar
Bizi unutturan herşeye küserim
Ama
GÜNE SELAM
Benim dünyam bu demek ne zor
Anlatmazken acılarımı
Anlatırken bile daha çok boğulmak
Çırpınmak bir umutla
Olmayan umutlarımla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!