Gecem zehir
Nöbetler halinde kabusum
Gezer gözlerim karanlıkta
Kalbim kırık
Göz pınarlarım kanlı
Yokluk için zulüm
Dantel dantel işlediğim
Yaşamım da
Ne sevgiler, ne aşklar, ne güzellikler
Yaşadım
Deniz kokan tahta sandalyelerde,
Bahara hasret çayımı yudumladım
BİZ;
Gece uyumadan okunan bir masaldık
Bazen gündüz görülen bir seraptık
İŞTE;
Aşk bir masalsa
Rüyada bir serapsa
Dün akşam
Benliğim dolum söylemlerde
Arayışım durak bekleyişinde
Kalbim boşluk, dudaklarım şarabın tadında
Her yudumum yoğunlaşıp uçup melankolilerde
Bu Ne Hal?
Rahatlık mı?
Yoksa sorumsuzca yaşam mı?
Yo bence sorumsuzluk değil
Sorunsuzluk
Yazsam seni hiç yorulmadan
Yazsam beni koyduğun halleri
Yazsam anlar mısın?
Anlarsın bilirim
Bildiğim için beni
Ben işte bir ben ki sorma gitsin
Kalabalığın içindeki yalnızlığında
Gecenin karanlığında bekleyişinin sessizliğinde
O bir kadındı
Bütün duygularıyla donanımlı
Her şeye rağmen
Yorgun gözlerle uyandım sabah güneşe
Bedenim yorgun gün bir o kadar dinamikti
Sevmek içimde ölü
Düşünmek bir o kadar zor
Sadece yorgun ve düşüncesiz
Hiç kıpırdamadan yatmak
Hayaller var ya o hayaller
Arzu edipte
Yürekten istersin ya
Oluyor biliyor musun
Buldum kendimi hayallerimde
Ama çok ama az
Her şarkıda mana arayan ben
Her şarkıyı niyet tutan ben
Seviliyor aldatmacılığıyla
Sevildiğini sanan ben
Bildiği halde birgün herşeyinin biteceğini
Bilse bile bile yaşlandığını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!