Nilgün Yıldırım Şiirleri - Şair Nilgün Y ...

Kısacık bir ürpermeydi yaşadığımız.
Sonbaharın veda koktuğu bir akşamdı.
Sen; içinde bitmemiş sevdalar getirmiştin,
Bense incinmektenyorulmuş yüreğimi.
Yanyana koyduk korkularımızı, hayallerimizi.
Çaresizlikle geçen yıllara inat,

Önümde dikenlerle örülü yollar var.
Her attığım adımda,kan revan içinde sözcükler.
Kimin kalbine baksam böyle derinden,
Gözlerimde yosun kokulu gelgitler...
Büyümek dedikleri bu olmalı,
Ruhumdaki şeffaf örtü yok artık.

Seni seviyorum;
Bir yüreğin ne kadarı sığar ki iki kelimeye?
Özlemin,hasretin ne kadarı?
Anlamını bulur mu uykusuz geceler,
Hayattan çaldığım,kısacık mutlu anlar,
Utana sıkıla önüne serdiğim geleceğim,

Razıydım bütün ihtimallerin olmazlığına,
Ellerimden tutman yeterliydi.
Canımın içinde yanıp duran köz gibiydin,
En çok kanadığımdın yokluğunda.
Perişan hallerimde,sen tutup kaldırdın.
Riyasız,yalansız,yarınsız;

Suskunluklarıma geceler karışıyor,
Ve ihanetler hep gece yaşanıyor.
Sevdanın rengi güneş,
Ve yağmurlar,sevdanın gözyaşları aslında.
Aşkı tanıdım bir zamanlar;
Bir ağaç kovuğunda yaşıyordu,

Gittin!
Elvedanın en hazin halina giydirip üzerime,
Arkana bile bakmadan gittin.
Dışarıda yağmur,içimde şarkıların en nihavendi.
Yağmura karıştı gözlerimdeki yaşlar,ama gittin.
Öylece bakakaldım ardından.

Bugün ilk kez ağlamadan uyandım.
Anladımki,sen gerçekten gittin.
Aynada,yaşlanmış yüzümü izledim uzun uzun.
Seni düşünmedim hiç...
Bugün dinlemedim,o dokunaklı şarkılardan hiçbirini.
İçim eskisi kadar acımadı;

İçimin gülen yüzü,kaderimin ilk yazısı.
Yokluğun doluyor gecelerime şimdi.
Yüreğime özlemin düğümlendi.
Tutamadım sevdayı gözbebeklerinde,
Isıtamadım avuçlarımda buz tutmuş kalbini.
Söylenmemiş yalanlar üzerine,

Hasrete alışılmıyormuş anne.
Bir gece yarısı,
Sonbahar yağmurları ıslatırken yaşadığım şehri, anladım.
Kimse, senin gibi yar olamıyormuş.
Başımı koyup ağladığım dizlerini,
Şimdi daha çok arıyorum.

Adım hüzün;
Kirpiklerine düşen yağmur damlalarıdır vatanım.
Çıktığın yolculuklarda,
Dönüp sonkez bakmalarında saklıyım.
Adım hüzün;
Yarım kalmiş bir aşkın,yaralanmış yanıyım.