Nilgün Yıldırım Şiirleri - Şair Nilgün Y ...

Bir 27 getirdi seni bana,
Beni sana geciktiren,yine yılın 27'si.
Aramızda masum bir çocuk yüzü gibi duran yine 27.
Baktım Ağustos 27;
Sen toplayıp bütün 27'leri,
Dönmüşşün çocuk bakışlı,

Bana nasıl geldiysen,öyle olmalı gidişin.
İlkyaz çiçekleri gibi bakmalı gözlerin.
Sonbahar yaprakları gibi,
Titreyerek düşmeli avuçlarıma ellerin.
Bir türkü olmalı dilinde,
Çok uzak sevdaları anlatan.

Şimdi başını yastığa gömmüş,
Hayattan kaçtığın uykulardan birindesin.
Oturmuş nefesini dinliyorum usul usul.
Yanıbaşımdasın, ve bir o kadar uzağımda.
Nasılda masum bir çocuk gibi eğmişsin başını.
Düşlerinden geçeni bilmem imkansız.

Hep el sallamaya alıştığım;
O soğuk duraklarda, şimdi yolcu ediliyorum.
Arkamda seni bırakıp,
Sonsuzluk kadar uzun gelen yollara düşüyorum.
Meğer kalan olmaktan zormuş giden olmak.
Yol uzadıkça anlıyorum.

Ne kolay seviyoruz artık,
Adını bilmediğimiz yabancı kokuları.
Ne kolay basıyoruz yaramıza tuz niyetine,
Yalan bir gülümsemeyi.
Biliyoruz yol birgün sona ersede;
Yüzümüzde çizikleri var,çetin geçmiş bir sevda kışının.

Ben aşkı bilmiyorum.
Meğer kendi yüreğimmiş onca zamandır sardığım.
Sevdiğim her adamda,
Kendi suretimmiş yavaş yavaş kaybolan.
Aşk, ikinin tek olması sanırdım.
Tek beden,tek yürek,tek aşk.

Mağrur duruşlu,uzak bir isimdin.
Geldin kondun yaşamıma bir akşam,ruha büründün.
Kendi hayallerimden korkar oldum,sen öylece bakarken gözlerime.
Günbatımı gibi batıp çıkıyordu içimdeki kilitli dalgalar.
Bir adım ötemde sen duruyordun,kalbimde başka özlemler.
Senin sözcüklerin havaya karışıyor,

Şiir kalbin kaleme yansımasıdır.
Yürekten akar,kendi mecrasını bulur.
Paylaşımdır;
Varolandan alır,olmayana verir.
Şiir aşk gibidir;
Sahip olduğunda,daha fazlasını ister.

Sen; hep puslu sabahlarına uyandığım,yalnızlar şehri.
Sıcak akşamlarında buza kestiğim,
Düşlerimden birerbirer vazgeçtiğim.
Bulut olup gözlerime yağan,
Güneş olup avuçlarımı yakan bilinmezler şehri.
Sen; gidipte dönemediğim,sevipte bilemediğim,

Küçük bir kız,aşkı merak etti birgün.
Tanıdığı herkese sordu.
Bütün oyuncaklarına baktı uzun uzun,ama anlaymadı.
Birgün babası,saksıda bir çiçek verdi kıza.
'İşte aşk bu' dedi.
'Eğer hergün sularsan,