kumlara ayak izimizin çıktığı…
sahil boyunca yürümüştük…
burası ilk karşılaştığımız yerdi…
gözlerinden tanımıştım seni…
bir bilsen
Sevda dağında dolanan Mecnun’dum
Bir kara sevdayla Leyla’ma vurulmuştum.
Muradım kavuşmaktı
Bilemedim aşkın yollarını
Geçemedim dikenli gül bahçelerinden.
Sessizlikte acının sesi oldum.
Biliyorsun
Uzaklarda seni düşlediğimi
Yürüdüğün her adım benim
İçine çektiğin her nefes benim
Sana değen her gözde
Gülümseyen de benim
Ayrılığı
Ölümü
Sen gerçek mi sandın
Aleme doğanlar asıllarına ölmekte
Ölenler ise bana doğmaktadır.
Ebedi yaşama, Aşka, Bana kavuşmaktadır
Karşılaştık seninle
Zamansız bir zamanda
Sevdalanmıştı bir kez yüreğin
Sonsuzluğumun varlıksız yokluğuna
Oysa ben
Ne bir isimdim ne de bir cisim
Sen yoksun zaman durdu sanki
Gittiğin gün bütün anılar sende
Gittiğin gün bütün acılar ben de
Kaldı.
Sensizlik bir sonsuz an
Oldum Aşkından
Bir avuç kül
Deliyim divaneyim
Seni bildim bileli viraneyim
Alev alev yanan biçareyim
Ne gecem kaldı ne gündüzüm
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!