özlemler ağır bastığında
tüketir beni sevgin
gözlerimde bir damla olur
düşersin kalbime
her seni anışımda
bir kez daha sarılırım yalnızlığıma
Seni andım bu gece
Diğer binyıllık geceler gibi
Ellerin ellerimde
Gözlerin gözlerimdeydi
Seni en çok
Yaşam
Senin ile başlamış olmalı
Delicesine sevilen
Ölesiye nefret edilen
Sen
Bir türlü bırakıp gidilemeyen
evrenleri yaratırken
ve sonsuz zamanları seçerken
bilineni, bilinmeyenin üstüne örterken
hep seni düşledim
neydi eksik olan
ağlayan da benim
ağlatan da benim
sanırdım ki ikiyim
ben ve diğeriyim
hesapsız sınırsızlığımda
yekpare zamansızlıkta
Hiçbir şeyin olmadığı yerde
Tek başına durmak
Ve tek kendinin olduğunu bilmek
Geri kalan her şeyin
An be an karanlığa karışan
Bir düş olduğunu görmek
Biliyorsun
Uzaklarda seni düşlediğimi
Yürüdüğün her adım benim
İçine çektiğin her nefes benim
Sana değen her gözde
Gülümseyen de benim
Ne toprak bir yer ne de gök bir hava
Yeşil bir dünya oluşumun kucağında
Alabildiğince saf ve temiz
Barışın hüküm sürdüğü doğasında
Ve insan dünya yurdunda
Hatırlıyor musun
İlk ayrıldığımız anı?
Asırlarca sürecek bir arayışın
Ve sensizliğin başlangıcındaydım.
Binlerce yıldız savrulmuştu Evrene
Senin hiçliğinde
Sevgiyle yok olayım
Görünmeyen ellerinde
Bir gül misali sararıp solayım
Sen al beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!