hayat bildiğin gibi değildir
bildiklerin de 'sen' değilsindir
sanırsın ki
derinleşmeyen sevgilerin
şanın şöhretin
malın mülkün
Bildiğini söyleyip de bilmeyenlerden
Oldum deyip de oldurmaya uğraşanlardan
Aydınlandım deyip de ışımayanlardan
Öğrettiğini sanıp da öğrenmeyi unutanlardan
Çareyim deyip de, derde düşürenlerden
Dürüst olmak nedir bilir misin sen
Ya koşulsuzca sevmek
Sevdiğini ellerinden
Bir güvercin misali uçurmak
İçinde onca kedere dolanmış yumağı
Bir anda yürğine almak
Sana gelişim kendime varışımdı
Seni sevişim kendimi buluşumdu
Sonsuz zamanın kısa bir anında
Gözlerine sessizce akışım
Hiçlik okyanusuna dalışımdı
Gözlerinden kendine bakan Ben’dim
Her seferinde rüyaya başlar
Ve hiçbir yere ulaşamazlardı
Rüya mı gerçekti
Yoksa
Onlar mı düştü.
Birbirlerine dolanarak
Yalnızlığından sıyrıldığında
Hatırlayacaksın gözlerimin derinliğini
İçinde martılar uçacak sevinçten
Denizlerin maviliğinde
Yosun kokuları duyacaksın
Saçlarıma karışmış...
Ne zaman yalnız kalsam
Düşersin içime bir kor gibi
Sevdalanır yüreğim tekrar sana
Özlemin büyür bir çığ gibi
Hadi yine kucakla beni Anneciğim
Dönüşü olmayan yollara koyulduğunda…
Varışı olmayan gidişlere sevdalandığında…
Yanar bir ateş hiç durmadan gönlünde.
Bulursun kendini,
Kalabalıklar içinde yalnız kaldığında
çaresiz bir aşkı yaşıyorum
ne o var
ne de ben
adını aşk bile koyamıyorum
ne bir umut var
ne de bir sevilen
Yaşamı sen böyle mi sanırsın
Gördüklerin ve senin olanlar mıdır…sınırların
Eğer bu zanda kalırsan
Ömrün çoğunu bir dünya yalanında harcarsın
Hiç bir kere olsun bakamadın mı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!