Nihai Sese Kulak Ver Şiiri - Selim Bayrak

Karanlığa sıkılan yaylım ateşi gibi gel üstüme
Rast gele nişan aldığın perspektifin içinde
Herhangi sıradan bir karartıyım
Beklentin hedefi bulmaksa eğer
-O hedef her ne ise-
Her merminde vurulanım
Az ötesinde ıskalananım
Ve ölmekle bitmemek
Durup da kalmak katlanmak için
Karanlığı örtmüşüm üzerime
Aydınlığa ısınmışım
Yaylım ateşi projektör edinmiş
Nokta belirliyor kendine
Kendi halinde kalmak isteyen ben’e
Ve ben o yerde
Cıbıl cızdık kalmadan hemen önce
Yine karartıya sığınmış
Görülmez karanlığı örtüm sanmışım
Bir tarafım değil
Bir çok tarafım açık da kalmış olsa da
Biraz da zaruri bir tavırla
Çevirdiğim başımın ıskalasında
Yine ıskalanan olarak kalmışım
Kimsenin derdi görünen basit tek düze devir daim ağartılarda değilmiş
“Akıl” derin bir kuyuymuş
Işığı daraltı
Varlığı var kalmaya belalı
Anlağı karmaşanın matrisinde ağartılara davalı
Işığı sızıntılar içinde
Süzgeçler üretmeye meraklı
Süzülenler kalıplar içinde
Birbirine kavgalı
Birileri durmuşsa
Sıradan ve de beklentisiz
En temel ihtiyaçlarını karşılamak amacıyla orta yerlerde
Kavganın gönüllü ya da gönülsüz tarafları
Kıyısından köşesinden de olsa
Olaya bulaşanları
Tematiğin içerisinde
Muğlak bir edilgenlikle
Davanın “nesneleri”

26.03.2001 - İstanbul