Nigar Adak Şiirleri - Şair Nigar Adak

Gidersen,
Geceler mezarın olur.
Seher yıldızı mezar taşına,
Boynunu büker de,
Harf harf miadını yazar,
Demedim mi?

Kalem yazmaktan, gözler okumaktan bıkmadı,
Tıpkı toprağın ölenlere tutkunluğu gibi.

Aşk lâyemut yüreklere sarıldı, hiç usanmadan,
Yaşamla ölüm arası labirentin, şatafatlı gölgesi,
Zafer meşalesiyle peşini bırakmadı.

Sırçadan köşklerim fezada parlar,
Düşleri görmeye çalışıyorum.
Gecenin pasını, yıldızlar paklar,
Semada yüzmeye çalışıyorum.

Feleğin çarkında, sefalar süren,

Gülzârın sinesinde pürmelâl yangın var,
Kahırla gözden katre, katre akan kandır.

Dağı delen Ferhat´a, bu alem gelir dar,
Püryân olan göynünde sultan-ı aşk candır.

Zaman çarkına takılan,
Sevdamın sırtında,
İhanetin meşin kırbacı,
Onursuz şakladıkca,
Gözlerin yarama tuz oldu,
Zevalî saatlerde, yıllarca..

Ağarmış anılarla sildim aklımdan,
İndirdim ağıtlarla gönül tahtımdan,
Yalancı umutlarla çaldım bahtımdan,
Yine de özlediğim sensin can gülüm.

Müptela duygularla mabedim oldun,

Kızıl çöllerimde,
Sürgün hayaller yanmıştı.
Küllerim dumanla boğuşurken,
Avuçlarında baharla ufkuma doğdun.
Mazinin izinde kıyamet kopan,
Yağmalanmış dünyamda,