Nigah-ı Revnak Şiiri - Mahmut Burak Asla ...

Bir bakışla yaktın gönül evini,
Didârın şavkıyla doldum bu gece.
Kime arz edeyim derin derdimi?
Zülfünün telinde kaldım bu gece.

Gülüşün bahardır, gidişin hazan,
Soldu yapraklarım, bağrım perişan.
Budur alnımıza kaderle yazan,
Hasretin narıyla yandım bu gece.

Ey derya gözlü yar, ey avazı gül,
Sesinle şenlenir dertli bir bülbül.
Kurumuş toprağa yağmur ol da gel,
Diz çöküp kapına geldim bu gece.

Aşkın bir sırdır ki çözülmez dille,
Söylenir mızrapla, dertleşir telle.
Yalan bu dünya, gerçek bu halle,
Özümü özünde buldum bu gece.