Nicelerini Tanıdım Şiiri - Zeynel Beksaç

Nicelerini Tanıdım

Nicelerini tanıdım
Bozkırda çam ağacı
Kuytularda dost yankısı
Sofralarda ekmek ve aştılar
Ve telaşsız
Saf
Tırnaktan tepeye
Adamdılar

Nicelerini tanıdım
Dostan öte kardeştiler
Yürekleri mangal
Gözleri tok
Sözleri söz
Serveti
Sevgi
Doğruluk idi

Nicelerini tanıdım
Erdem pınarıydılar
İnsan olmanın onuruyla
Hayat ağacında
Yeşeren dal ve yapraktılar
Her şeyiyle huzur dağı
Gönül ırmağıydılar

Nicelerini tanıdım
Gururdu vardıkları durak
Hoşgörü rüzgârları okşuyordu
Demir attıkları limanda
Kapıları ardına kadar açık
Pencerelerinde bahar
Yüzlerinde insancıl gülüydü açan

Prizren, Mart 1996

Zeynel Beksaç