Neyzen Tevfik'e Şiiri - Hamza Süngü

İnsanı bilginin kabrine koyduk
Yaşanmaz olunca küflendi neyzen
Tıkadık kulağı irfâna doyduk
Feryadın pazarda üflendi neyzen

Hiçliği hep ettin,kendi zevkince
Miraçlar yaşadın Göğün fevkince
Meşrebin nurmuydu gönül şavkınca
Akıllar sırrınla kaplandı neyzen

Sadakat öldü ha,kalanlar dönek
Bizleri yaptılar sağmalı inek
Sırrına konduda binlerce sinek
Hastalık başlarda toplandı neyzen

Derdimiz demedik söz bitti aha
Halimiz ayandır yüce Allah'a
Sevdalar kısırdır doğurmaz daha
Rahimler zehirli, haplandı neyzen

Tek gözlü deccâller şimdide çoktur
Kulaklar vardır da duyduğu yoktur
Yinede muhabbet dosdoğru oktur
Döndüde sevene, saplandı neyzen