Neyleyim? . Şiiri - İlhami Erdoğan

Yedi yabancılar çıkıp gelir de,
Öz canımdan olanları neyleyim? !
El; Hatır'ı, âhde vefâ bilir de,
Öz canımdan olanları neyleyim? ! .

Sözümü kendine taş sanıp küsme!
Alınıp, gücenip, selâmı kesme.
Eller üstün çıktı; Akraba, hısma;
Öz canımdan olanları neyleyim? ! ..

Kula güvenmedim, çıkarken yola,
Amma ben koşardım, uzanan kola.
Yâdlar hânemizde verirken mola;
Öz canımdan olanları neyleyim? ! .

Sanma ki bu durum veriyor hüzün,
Ne dert! .. Ne sînemi sarıyor hüzün,
Dostları görünce, eriyor hüzün;
Öz canımdan olanları neyleyim? !

İnce eleklerde eleniyorum
Çile çarkındayım, bileniyorum.
Allah'ın rahmetin dileniyorum;
Öz canımdan olanları neyleyim? ! .

Ozan İlo'm hoştur gönül pazarı,
Gönüleymiş; Yüce Rabbin nâzarı.
Ölmeden öğrendim, nasıl mezârı!
Öz canımdan olanları neyleyim? ! .