Neyleyim Şiiri - Huban Asena Özkan

Taşıma su ile dönmez değirmen
Kurumuş bahçeme gülü neyleyim
Dünya denen yerde murat görmeyen
Şu kara bahtıma alı neyleyim

Çileyi dost bildim ahir ömrüme
Kaderim gülmedi bir kez yüzüme
Sevmiyorum diyen ben o zalime
Tatlı söz söyleyen dili neyleyim

Ömrümü harcadım uğruna senin
Mutluluk uğrar mı semtime benim
Ucu yanık kelam yazmaz kalemim
Ulaşmaz mektupta pulu neyleyim

Zalimin zulümü revamı kula
Sahip olsa bile dünya malına
Derdine derman yok ise canda
Huzura ermeyen yolu neyleyim

Huban Asena Özkan