Neyleyim Şiiri - Hasan Arpaci

Deli gönül bahar sandı vuruldu,
Mevsimler den kışa geldi neyleyim.
Bazen taştı bazen coştu duruldu,
Bir dönülmez yaşa geldi neyleyim.

İnanmıştım çiçek çiçek yazına,
Bahçesin de endam eden kazına,
Türküler den ilgi duydum sazına,
Güfteleri tuşa geldi neyleyim.

Kirpi gibi yola çıktı şaşırdı,
Fideleri yana doğru yatırdı,
Görüntüyü harap etti batırdı,
Orak gene taşa geldi neyleyim.

Kelam verdim selam verdim al diye,
Kovan verdim petek verdim bal diye,
Bu diyardan gitme benle kal diye,
Söylesem de başa geldi neyleyim.

Güneş buldum gölge buldum kuruldum,
Gece geldim gündüz koştum yoruldum,
Yağmur oldum sele döndüm duruldum,
Güneş battı boşa geldi neyleyim.

Kader dedim ipe sapa gelmeze ,
Ömür verdim kadir kıymet bilmeze ,
Aşkı sundum kedi bile sevmeze ,
Hasan gene şaşa geldi neyleyim.

Hasan Arpacı