Neyime Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

NEYİME

Arakan’ da kardeşim kan ağlarken
Düğün, dernek, bayram olmuş neyime.
Yetim, öksüz yüreğimi dağlarken.
Burda benim yüzüm gülmüş neyime.

Yerler gökler ağlar iken bu hale,
Günahsız yavrular çekerken çile,
Onlar düşmüş iken avuca el'e.
Garip gönlüm huzur bulmuş neyime.

Kelle kopmuş, kol bacaklar ayrılmış,
Derileri bedenlerden sıyrılmış,
Boyunlar bükülmüş, beller kırılmış,
İken eşim, dostum gelmiş neyime.

Zalim oğlu zülumatı yaparken,
Din kardeşim ahu zehir yutarken,
Şehit olup yer altında yatarken,
Memleketim keyfe dalmış neyime.

Ermeni'ler Müslümanı biçerken,
Yavrularım kan Şerbet’i içerken,
Bir bir kabir kapısını açarken,
Kul Müçtehit murat almış neyime.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi