Neydi,İçinizde Bilen Var mı

İçim sıkılıyor bugün gecenin ucunda
Zor nefes alıyor yüreğim göğüs boşluğunda
Bir hüzün var karanlığın dudağında…
Uzaktan bakıyordu bana ay,çok uzaktan…
Ama yıldızlar kümelenmişti penceremin önüne.
Yakıyordu yüreğimi bir ateş.
Hem yakıyor hem de ağlıyordu…
Yetmiyordu ateşin gözyaşları
Bu yangını söndürmeye…
Gecenin gövdesinde de durum değişmedi pek…
Neydi bu sıkıntının sebebi
Neydi bu yangına sebep olan şey Allah’ım!
Neydi benim suçum,
Bilemedim neydi günahım?
Bilemedim neydi bunların sebebi?
Ay ışığında yıldızları sürükleyen rüzgâr mı?
Rüzgâra serinlik katan yâr mı?
Yoksa saklambaç oynayan bahar mı?
Bilemedim neydi?
İçinizde bilen var mı?

Oysa ben kimsenin hakkını yemedim,
Ben ekmeğimi alın terime bandım da yedim.
Az kazansam da Allah’a şükür sırtım pek,karnım tok…
Kimsenin malında,mülkünde gözüm yok.
Ben kendi kimliğimle dolaşıyorum.
Emanet değil yüzüm.
Hiç kimseyi kandırmadım,
Hiç kimseyi aldatmadım.
Senettir benim sözüm…
Gizli ajandam yok kafamın arkasında…
Bilenler bilir,
Kimseye yalakalık yapmadım,yapmam da…
İki kuruş için dolanmam kimsenin önünde arkasında.
İçim gibidir dışım,
Dışım gibidir içim.
Özüm gibidir sözüm,
Sözüm gibidir özüm…
Sevgim de gerçektir benim,yüzüm gibi.
Seviyorum demişsem eğer birine
Yalan yoktur bunda,sözüm gibi.
Bakarım gözlerinin rengine, gözüm gibi.
Sevmediğim insanın ne yüzüne bakarım
Ne gözüne…
Samimiyim bunda özüm gibi.
Acabalara yer yok bunda,
İnanmak lazım aynı anda…
Dedim ya,sevgim gerçektir benim
Yemin ederim!
Sevdim mi yalandan değil,
Gerçekten severim.

Peki,o zaman neydi o geceki sıkıntının sebebi?
O geceki yangının alazı neydi?
Yoksa o gecenin gündüzünde
Başka dağlara doğan güneş mi?
Balkanlar’dan esen rüzgâr mı?
Bu rüzgârla gelen yâr mı?
Hakkımızda verilen karar mı?
Bilemedim neydi?
İçinizde bilen var mı?