Sevgi için bile yeterli zaman yokken,
Bu nefret niye?
Dost, arkadaş olmak varken,
Bu dargınlık niye?
Aynı çatı altında yaşarken,
Sensizlik ölüm bu şehirde gülüm,
Seni görmezsem her şey bana zulüm,
Bağlanır yollar hep olur kördüğüm,
Sensin mutluluk yoksan gelsin ölüm.
Gönlümün senden başka yok tasası,
Sevgiyi arama hiç nerde diye,
Bir kelebeğin kanatlarına bak.
Bir çocuğun masum gülüşlerine,
Rengi solmuş eski resimlere bak.
Arama boşuna hiç kuytularda,
Yalnızlık öyle zor ki dostum,
Ne sen sor, ne ben anlatayım,
Toprak nasıl muhtaçsa suya,
Bende sana öyle muhtacım.
Yalnızlık dolar dört bir yanım,
Daha dün gibi sanki hatırlıyorum,
Ne güzeldi mahallede çocukluğum.
Birbirinden güzel oyunlarla masum,
Dertlerden uzak, neşeyle avunduğum.
Daha dün gibi sanki hatırlıyorum,
Yağmur yağıyor yine, kararmış bulutlar.
Bir yağmur ki bu yağmur,
Nemli gözlerden akan gözyaşlarına benziyor.
Sanki bulutlar uçuyor gökyüzünde,
Bir bulut ki bu bulut,
Farzet ki, hiç tanımamışım seni
Hiç tutmamışım ellerinden
Yüreğimi yakan o güzel gözlerini
Hiç görmemişim farzet ki.
Farzet ki, hiç sarılmamışım sana
Keşke her şey filmlerdeki gibi mutlu sonla bitse,
Romanlardaki o en güzel aşklar gibi olsaydı.
Hayallerdeki o pembe panjurlu ev gerçekleşse,
Gözünü açtığında sevdiğin yanında olsaydı.
Hayatta hiç dert, keder olmasa, sevinçler olsaydı,
Kimin kime ne faydası var,
Akraba olsan ne yazar.
Bayramdan bayrama görürsün,
O da biter azar azar.
Yolda izde karşılaşılır,
Hayat seninle güzel ey sevgili,
Haykırıyorum bak herkes bilmeli,
İnsanlar mutlu olup hep gülmeli,
Herkes eş bulup, sevip sevilmeli.
Mademki ömrümce gülmeyeceğim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!