Nevzat Bilgiç Şiirleri - Şair Nevzat Bilgiç

Hasan Pulur Üstada

Gümüşhane içinden, geçen o sıra dağlar,
Artvin ve Giresun ' u sanki bu İl ' e bağlar.
Kuzey yamaçlarına, binbir yeşili sunar;
Karadeniz ' den gelen; yağmur yüklü bulutlar...

' Başöğretmenim Rüştü Güvenç ve eşi, öğretmenim Zekiye Güvenç e'

Ayçiçek tarlaları, yeşil - sarı ve kahve,
Mevsim güzel giderse, esenlik var her eve.
Demetler, dokurcunlar; içinde Efendiler,
Alınları boncuk ter, ellerinde direnler...

Tuna 'da Adakale,
Neler anlatır bana...
Kızılelma Viyana,
Defalarca varılmış,
Neden bilmem;
Kent alınmamış.

Destan destan okunur, usumda Çanakkale,
Orda vermiş Milletim, birbiriyle elele....
Truva onda saklı, Cihan Savaşı onda,
Nice kahraman Gazi, Şehid olmuş soyunda...

Atalar yıllar önce, kilit vurmuş denize,

' Hüseyin Efe anısına... '

Edremit ' ten Bakırçay, Madra dağında Maya,
Efelerin görkemi, yansır şimdi dağlara...
Zeytindağ, Kocadere; Yunt dağı - Nemrut Kale,
Hep yakınlık duyarım, kırsal kokan ellere...

' Oniki Gelin ' e ağıt ŞİİRİNİ yazan ' a... ' ve
' Bölükbaşı - Özdağlar yakınlarına '

Söz edince arada, birisi Kırşehir ' den,
Memleket ambarından ve kendi ellerinden,
Bir tutam örnek veren, Osman Bölükbaşı ' nın,

Bu dizeler gerçektir sanma sakın elde saz,
Madenlerin yeterli bağrındadır doğalgaz,
Bakır, altın ve demir; deme sakın tamtakır,
Akıtırsan terini yapmaz artık sana naz...

Bayramdere, Osmancık, Hamitabad, Poyralı,

Sanki Kayseri Camî, Erciyes de bir Kubbe,
Bu Kent ' i gezememek, yüreğimde bir ukde.
Memleket göreviyle, git / gel, Kent - Karpuzatan,
Seyire olanak yok, yük inmez omuzlardan...

Üst üste kubbelerde, bir çağrı uzamakta,

Kaya resimler... Dirheler...
Sanki geçmişi simgeler.
Doruklarda bir Büyük;
At üstünde Atatürk! ...
Nereye öyle bakar?
Eğil bak ve dersini al,

Rabbim! . Çanakkale ‘ de; sekiz yüz elli Şehît,
Sadece Edirne ‘ den... Yâsinler ‘ i Sen işit.
Hasan, Hüseyin,Ali; İbrahim,Ahmet,Mehmet,
İnan orda döğüşmüş, bu güzelim memleket! ..

Saros’da Onlar vardı, Mecidiye ‘ de Onlar,