Nevzat Bilgiç Şiirleri - Şair Nevzat Bilgiç

Karakoçan ve Palu, Sivrice, Baskil, Maden,
Mutluluk coşkuları, şimdi taşar evlerden.
Keban, Ağın, Hankendi, Harput, İçme, Kuşsaray,
Arıcak ve Gökçedere, Gaziler alay alay...

Yurdum ' un yollarında, Elazığ bir kavşaktır,

Tepenin eteğinde, Bitlis ' ten bir görünüm,
Gözlerimin önünden, geçer sanki ölümüm,
Ahlat, Güroymak, Kümbet; o taşlar hep sıralı,
Vatan için can vermiş, değil geçmiş masalı...

Kolbaşı ve Tahtalı; birer ibret anısı,

Sen vatan sevgisini, nasıl anlattın Dede? ...
Sonbahar ' ında bana, önceden de Anneme...
Balkanlar ' da savaşan, Çanakkale vurgunu! ...
Millete bağışladın, elinin diyetini...

Seni benden dinledi, çocuklar ve torunum,

Aygıt çekimi resimler, sıralanmış ard arda,
Birden el ettiler bana, hayata derken merhaba,
Bir kaçı sepet örerken, koruklar helva olur,
Kimi dalar uzaklara, aş pişerken ocakda...

O ' Zeytin Karası ' gözler, yarını deler sanki,

Buz altında gözyaşı, dökmüş de Çıldır gölü,
Duygulu gönüllerde, adı ağlayan olmuş.
Yazları yeşerse de, çevrede binbir çiçek,
Yüreğimde bir ateş; yörenin, yoksul gülü...

Yüreğimde bir ateş; yörenin, yoksul gülü...

Birden durur, Balkanlar'dan gelen, o sert rüzgâr,
Güneş çıkar, ısınır havalar, gelir bahar,
İyileşir umutsuz hastalar, çiçek açar
Bahçedeki karanfiller, güller, sarmaşıklar...

Nice soylu sevdalar, yaşandı bu evrende,

Emevî ve Abbasî, Hamdanî ve Mervanî,
Boy göstermiş sırayla, boş buldukça meydanı...
Artuklular, Eyyubî; Onlar da geçmiş burdan,
Son sözünü söylemiş; Selçuklular ve Osman...

Kökenimiz Altaylar, altımızda doru tay,

Akyazı Keremali, Dokurcun Sultanpınar,
Gören göz pınarından, Hamd'u sena'lar akar,
Bağrındaki kaynaklar, inan bir ab'u hayat,
Yeşilin bin rengiyle, sanki kirlilik yıkar...

Beldibi ' nden Acelle, Yanık - Sulucaova,

' Ruhi Kocatürk'e İTİA '

Gürün - Gökpınar gölü, her saatında günün,
Binbir görüntü sunan, gökkuşağını görün...
İster alabalık ye, istersen peynir ekmek,
Usunda tek düşünce; ' Yaratan ' a şükretmek... '

Olgun Oktaya...

Ünye, Fatsa, Perşembe; Bolaman ' dan gel bize,
Tanrım bu yıl Hamsiyi, bol ver Karadeniz ' e...
Kumru, Korgan, Ulubey; dönemeç değil engel,
Viraj korkun var ise; derelerden atla gel...