Nevzat Bilgiç Şiirleri - Şair Nevzat Bilgiç

KIZGIN ÇÖLLER MİYDİ YAMAN ,
GELEN HANÇER Mİ ARKADAN? ...

PAŞAELİ ÇOCUKLARI
“ Irak, Filistin, Yemen Cephesi ‘ nde
320 ŞEHÎD ‘ E.... “ Sadece Edirne ‘ li “

Karakaya deresi, Yoncalı ' dan Kocasu,
Murat ' ta yiter gider, Hasanova ' daki su...
Sonra ' Hoşça kal! ... ' derken, Ulukaya ' da Muş ' a,
Karasu - Ebu ' lbahar, meydan okur yokuşa...

Bulanık, Haçlı gölü, alabalık yuvası,

Mustafa Saruhana

Karataş, Maki, Marsis; Kaçkar etekleri sis,
Cimil, Kırklar, Verçenik; sanmayın ki verimsiz...
Of, Hayrat, Dernekpazar; ezgiler kemençeden,
Arhavi, Yusufeli; tulumlarda sesimiz...

Şırnak ve Uludere... Bir esenlik evlere,
Çocuklarda bir sevinç, türkü düştü dillere...
Güçlükonak ve Cizre, yarışa girdi bile,
Beytu ' şşebab ve İdil; bitti çöllerde çile! ...

Silopi ağıt yakar, sınırda kaldım diye,

Tunçlar içinde çağlar, Kimmer ve Urartular,
Göçler, Medler ve Persler, sırasını savdılar,
Pontus, Roma ve Bizans, Bölge ' de direnirken,
Dört asır gelmiş gitmiş, O inançlı Araplar...

Bin yıl önce Atalar, altında yorgun atlar,

Bir yerde beş yıl otursaydı,
Atatürk Bitlis ' i kurtaramazdı... '

Ata ' nın kendi sözlerinden...

Diyarbakır bu kadar, denir mi hiç ağalar,
Bu Yöre ' den çıkmış hep, şairler ve ozanlar.
Ziya Gökâlp bir Türkçü, Cahit Sıtkı Tarancı,
Şiirlerin ardından, dönüp baksa ne acı! ...

Türk Halk Edebiyatı, Dîvan Edebiyatı,

Güneş doğalı henüz bir saat,
Ya olmuş, ya da olmamış...
Kumsal tenha, deniz daha karışmamış...
Suları yara yara her günkü gibi,
Gelir Körfez ' den bir tekne … Pat … Pat …Pat...

Atam binmiş atına o ünlü görkemiyle,
Selâm verir Kırklar ' a kılıç tutan eliyle,
Gözler önünde şimdi, Kırk Şehitler Anıtı,
En tepeden bakarken, arar sanki yanıtı...

Mutasarrıf Neş'et Bey, Hacı Mestan Efendi,

Meryem Ana tepesi, Sarıdağ ve Hıdırlık,
Söyle bana güzel kız, kimlere bu hazırlık?
Aydos ve Taşyakası, bakma öyle dumanlı,
Ne korkulan sert hava, ne de oldukça ılık...

Şarklı köyde bir konuk... Can verir Kızılırmak,