Dertleştim bir ulu çam ağacıyla
Yaşlandım yetmişten gün aldım dedi
Toprağı gösterip güldü acıyla
Vefasız kullardan bunaldım dedi
Yıllarca kahrını çektim sizlerin
İşgal ettiler yurdu kıydılar çok insana
Çıktı Büyük Komutan o günlerde Samsun’a
Tüm gücüyle düşmanlar hayasızca saldırdı
Buna Mustafa Kemal halkıyla baş kaldırdı
Son buluştuğumuzda yar mevsim sonbahardı
Bende hicran şarkısı sende göz yaşı vardı
Hatırlıyorsan verdiğin karar bir anlıktı
O Eylül akşamı ne kadar da karanlıktı
2001 Kasım Ayının ilk günlerinde gazeteler
Manisa'da 2 yaşındaki Merivan'ın açlıktan öldüğünü yazıyordu...
MERİVAN
Bir haber çıktı Manisa İlinden
Ne kadar üzsen de beni sevdiğim
Gücenmem darılmam küsemem sana
Aşikar bir aşkı yapma kördüğüm
Gocunmam kırılmam susamam sana
“Seni Seviyorum” diye bilmenin
Sevgiye, muhabbete atar onların yürekleri,
Hasretliği, sevdayı ve aşkı getirirken dile.
Kardeşlikten, barıştan yanadır bütün dilekleri,
Uzundur ömrü şairlerin, erken ölseler bile.
28 Eylül 2002 - Ankara
Yıllardır yılmadan halkı savundu
Hakkı halk içinde gören Mahzuni
Zalimlere çattı zulme direndi
Halk için bir ömür veren Mahzuni
Elinde sazıyla il il dolaştı
Gün doğanda yüreğime
Ezilir inceden
kanar kendince
Perdelemesi gibi gülü
hoyrat ellerin
bir karabulut
Bir mukaddes görev için
Çıktık yola dualarla
Atıldı dostluğa perçin
Deli Mavi Sevdalarla
Çubuk Ovasını aştık
On Dört Şubat neymiş öyle
Benim günüm yeter bana
Yaklaş hele biraz şöyle
Gerçekleri deyim sana
Sevda nedir bilmez ama
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!