Nevin Kurular Şiirleri - Şair Nevin Kurular

Kabardıkça köpüren
Köpürdükçe kıyıları okşayan denizler gibi...
Kollarında papatya rengi beyaz
Yüreği mavi.

Silinmedik iz bırakmaz kıyılarda

Hatırladığım;
ilk düşüm,
çocukluğum
bizim dediğim
O hep uzak diyarlarda
yağız atların zorlandığı tırmanışla

Aşkla;
Çekişirsek kendimizde
Çelişirsek kudretimizle
Bir taraf; çelik halat gücü geçmişle
Bir tarafta, pamuk ipliği ümitsizlikle
Koparız!

Ağustos’ta titretir hasret denen kasırga,
Hadi düş yollarıma sen seni bana getir.
Bitirme son güzleri, vuslat diye sabırla
Sanma ki kıştan önce başka bahar, yaz gelir.

Uçmak istemez gönül tutsağındır kafeste

Bence aşk;
Deli hoyrat dalgalarında boğuşmak çılgın denizin.
Gökyüzünü süslemesi yıldız yıldız gözlerin
Ekin tarlasındaki başak salınışı rüzgarla
Düşlere girmesi gelişin.

Kapatma gözlerini aç, ben geliyorum
Mor bulutlara sarmışım hayalleri
Tozu dumana katarak,
Dörtnala koşan atlılar gibi
Doludizgin özlemimle geliyorum.

Delidir bende
Işığa koşması karanlığın.
Simsiyahlık abandıkça gözlerime
Yüreğimde ışıldar aydınlık
İnadına hayallere serseri
İnadına sevmelere kurban

Ne zaman kalemi elime alsam
mürekkebi bitmiş gibi
susmuşum sana..
Islak bir kağıt gibi
yazmalara eksik
pulsuz bir zarf gibi

Nereye gitsem kendimi götürüyorum
Kapadığım kapılar,
Aştığım dağlar boşa gidiyor.
Boşa gidiyor tükettiğim yollar..
Kaynağı kuru dereler gibi
Surları yıkık kaleler gibi

Tan yerine kadar yokuş geceler
Gözlerim fersiz dizlerim bitap
Gayret biçare acısına dayanamam
Anladım ki
Hasretimin yükü ağır
Bu yükle ben yaşayamam