Sensiz hüzün saklı,
Kimsesiz gecelerimde.
Karanlık örter üstünü,
Hayalin kalır gözlerimde…
Sensiz üşüyorken kalbim,
Saat dokuzu beş geçe durdu saatler
Denizin mavisi güneşin sarısı söndü
Boşuna değildi söylediği vaatler
Elele yürüyecek yollar göründü
Koca bir emanet bıraktı milletine
AŞKIN CENAZESİ VAR (ZeMahser)
Gönül telimden çalar/ umuduma sonbahar.
Gözlerimde bulutlar / inceden ince yağar.
Karanlıkta sabahlar / geceden gün doğar.
Ayrılık kış gibi, haber verir aslında.
Adım adım geliyorum der sana.
Üşümeye başlayan yürekler, Titrer gecelerin ayazında…
Dolu vurmaya başlamıştır baharlarına.
Çürümeye yüz tutan dalların,
Habercisidir üstüne konduramadığın ayrılığının.
BAKTIM- BAKTI
Baktım hayat çizgisine,
Baktı bana bu kim diye.
Baktım koyuyor el yerine,
Boğmayın bir kaşık suda
Yüzme bilmiyor yüreğim
Yem etmeyin kurda kuşa
Çocuğum çocuk kalayım
Bir gram nefes alayım
Ne diyeyim bilmem, görmüş sonradan.
Bir gram insanlık çıkmaz ki ondan.
Hem kereste hem de dönmüş maymundan.
Böyle bir insanın temeli nankör.
Vur aşığım cana dokunsun sözün
SEN-BEN
Sen yüreğimde ki sızım.
Ben çalmayan kırık sazım.
Sen baharım hem de yazım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!