Düngece sonkez senin için ağladım
Düngece sonkez bir dostla seni andım
Nerde yanlış diye sordum
Ben hatalı sen hatalı onlar hatalı
Kim eteklerindeki taşları ortaya yaymalı
Anlamadığım bir deliliğe zorlandım
Bak yine gözlerin dalmış
Gitmişsin taa bilinmezlerine.....
Biliyorsun aslında tüketmek istemiyorsun
Ama ruhun coskusunu kaybetmiş birkere
Aslında özlüyorsun fulyaların kokusunu
Her kapı calındığında ya da telefon sesi duyduğunda
Birsen vardın...
Gecenin koynundan gelen
Sırlar bilinmezliğinde
Gözlerinin buğusu
Yıllara meydan okuyan
Gülüşün karşımda
Bir ada bilinmezlik denizinin ortasında
Çaresiz gemiler yanaşacak liman arıyorlar etrafında
Yanaşak liman var ama usta denizci yok saydam yanlızlığına
Hiçbirşey kaos değil dunyasında,,,,
Şeffaf geçişler kapısı var bilinmezliğinde...
Sadece saklanıyor korkudan
Sessizce ağlıyorum bu gece
Öldüğünde de kimseler göstermemiştim
Gözyaşlarımı....
Özlüyorum babacığım
Keşke yanımda olsaydın bugece
Küçüçüktü yüreğim gittiğinde
Ben sevda çocuğuyum...
İki beden bir ruh
Ve büyük aşka meyve gelen...
Çoğu insan anlamaz gözlerimdeki hüznü
Oysa ben sevda çocuğuyum...
Gözlerimdeki hüzün ayrı kalan sevdalara..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!