Anlamıyormusun herbir kaçışın
Aslında kendinden oluyor...
Nereye kime ve nekadar kaçarsan kaç
Sonu hep hüsran oluyor..
Kaçmak zamandan mekandan
Yaşadıklarından kurtuluşun yokki
Dur...
Kalbim atma ne olur,
Sadece ben duyuyorum
Dur kalbim söyleme adını
Her atısında can cekişiyorum
Bir üçlemenin ikilemindeyim
Sınırlarımı zorluyorum anlamak için
Ama yine üzerimde karabulutlar
Değişimlere ayak uydurmalıyım
Aslında biliyorum değiştiremeyecegim kaderim
Of of anam of of babam
Hersey senin agırlıgında
İçimde sesin kurtulamadıgım
Gözümün önünde bir resim gibisin
Nekadar uzaga gitsem okadar yakına geliyorsun
Bilmiyorum ama hissediyorum
Neden yok sanki aynı nefesteyiz halen
Koca bir sessizlik var ardımda
Karanlık bir gecenin ortasında
Sadece koca bir yanlızlıkla debelenen
Koca özlemler var ardımda
Boğazımda düğüm olan
Yüzler aynı,yerler aynı
Hiç aldanma gülen yüzüme
Sadece güne saygımdan bu gülümseme
Okumuştun ya gözlerimdeki hüznü
Ben hergece halen kendi hüznüme yenilen
Özlemlerimize yenik saatlerdeyim
Sorgulamayın yargılamayın nedenlerim var
Yalnızdım yürürken adım adım
Bir durdum bir baktım ardıma
Bekledim....
Ne bir ses ne bir haber
Şimdi geldim diyorsun ya
Bir nisan sabahında
Sen benim özelimdin
Herşeyini özledim
Seni sevmeye doyamazken
Ellerim dokunmaya kıyamazken
Yürüdüğümüz yollar birken
Piyonlar
Evet bitti sonunda bu oyunda en kötü sonla
Belkide başladığından daha derin bir noktada
Bizler sadece bir piyonduk aslında
Peki kim mat oldu veya şah oldu sonunda
Seçkinliğin büyüsündemiydi anlam
Yoksa seçiçiliğin isyanındamı
Yaşam da bir seçimiydi sunulan
Yoksa onuda mı seçmişti var olan
Dinginliğin anlamlandıramadığı kıyısında
Zor koşullarda nefes alan bir insan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!