Herkese laf anlatabilen ben
Söz geçiremez oldum kalbime.
Nerede yapılmayacak işler
Hep onun başının altından çıkıyor.
Ardından aklım çıkıyor,
Gözyaşlarım dayanamıyor
Hayatına bir çok insan girer
Kimisinin varlığı bir anlam ifade etmez
Kimisinin yokluğu..
Hayattır dersin devam edersin…
Kimisi de gelir hayatına,
Varlığı güldürür,
+Ne zaman dışarı çıksam
Tüm gözler üzerimde…
N’oluyor sevgilim bu insanlara?
Duymuşlar mıdır dersin uzaklara gittiğini?
-Ama bilmiyorlar, hiçbir yere gitmedim ki ben. Bak yüzüğüm parmağında,parmak izlerim saçının her telinde,ellerimin sıcaklığı bedeninin her yerinde.
Yeni meskenidir şimdi kalbim martıların
Alabildiğine uçuyorlar üzerimde…
Yüreğimden kopardığım
Sevgi kırıntılarını
Her fırlattığımda,
Toplanıyorlar yüreğimin denizine…
Nasıl ki her gözyaşının rengi aynı derler
Her mutluluğun tadı da aynıdır.
Ve acıdır her ayrılığında tadı…
Mutlu olanları oturup bir köşeden izleyin. “Ağzı kulaklarında” deyiminin onlar için yazıldığını o an anlayacaksınız.
İnanmadınız mı?
Son bir kere çıkmalıyım karşına
Çünkü ben artık içimdeki bu ağırlıkla yaşayamıyorum
Çıkmalıyım karşına
Ve bırakmalıyım yüreğinin tam ortasına
Geçmişten kalan tüm ağırlıkları…
Benim gibi sende acı çekmelisin,
Güneş kaybolup
Yerini geceye bırakıyor.
Tutup yakıyorum kalbimi,
Aydınlanmıyor içim
Tam aksine
Daha çok göz gözü görmüyor içimde.
Olur ya
Gün gelirde yolun düşerse semtime
Yanlışlıkla bile geçersen kapımın önünden
Lütfen göz ucuyla bile olsa bak bana.
Yokluğunda üzerime yapışan hüznün,
Nasıl da çirkinleştirdi beni
Çağırdığının haberini alsam yeter
Tüm cesaretimi toplayıp koşmam mı sanıyorsun yanına?
Biriktirdiğim tüm hasreti yükleyip gönlüme
Soluğu yanında almam mı sanki?
Ah bitanem durma öyle
Sen çağır beni yeter ki yeniden
Sensizliğin şu kör olasıca acısı geçmiyor
Yokluğun kararlı
Yapıştı bir kere yakama, peşimi bırakmıyor.
Ve sen gelmiyorsun,
Acıma merhem olmaya
Yokluğunu yakamdan çekip almaya gelmiyorsun...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!