Güldü, karanfildi, turuncuydu...
Yundu, arındı, duruldu
Döne döne kendine çekiliyordu zaman
Aslından gelen her şey aslına dönüyordu
Yalnızlığın ötesindeyim
Yarı çıplak yarı aç
Kütlesiz ve hacimsiz
Sonsuzdan parlayan bir top ateşti sanki ellerin
Parmakların uzayınca
varlığınla yokluğun arasındaki
ince ayrımı düşünürken
siluetin gözlerimde hala...
suya çizebilirim
çayında
boşlukta salınan
sonsuz bir iz
ilki belirsiz
karmaşık
ama olması gereken
bir ebru sadeliğinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!