Nermin Seyratlı Şiirleri - Şair Nermin S ...

Gönlüm dört mevsim,
Dört mevsim gönlümde.
Kar, tipi, boran bir yanda
Sıcak kumlarda, deniz ayaklarda…
Umutlar yaprak yaprak
Savrulsa da rüzgarda, olsun…

Güzelliktir insanı, güzel güzel yaşatan.
Güzellik olmayınca, güzel olamaz insan.
Güzellik dışta değil, içindedir insanın.
Güzellik zorla olmaz, satılamaz parayla.

Güzellik zerafettir, iyiliktir, şereftir.

Kaçsan da dağların tepelerin ardına,
Girsen de mavi derinliklere,
Bu kalabalık şehirde kaybolsan bile,
Bir gün gözlerinde bulutlar,
Yine bana döneceksin.

Çocuktum bir zamanlar,
Engellerim çok, sınırlarım dar bilirdim.
Büyümekti özlemim, büyüyünce…
Bitecekti esaretim.
Büyüdüm… Büyüdükçe,
Kendimi özgür hissettim.

Kapadım gönlümü açmayacağım.
İçine kimseyi almayacağım.
Sahte gülüşlere kanmayacağım.
Yüreğim böyle de yaşayabilir.

Kendi yüreğimde buldum sevgiyi.

Düşün beni,
Kıpırdayan yüreğimle
Aydınlık bir gecede,
Yıldız yağmuru gibi…

Düşün beni…

İnsan…
Vahşi bir kaplan veya siyah bir yılan
Bir kartal oluyor bazen avını yakalarken…
Zevkle içiyor kanını, başka insanların
Vampirleşiyor… Kan kokuyor her yer…
Siliniyor hafızalar, yüz kere, bin kere.

Bir kelebek misali kondum dalına,
Renklerimle renk,
Coşkumla bahar getirdim.
Yormayacağım o güzel yüreği
Korkma...
Sevginin en saf haliyle,

Dün, ben bir denizdim…
Kudurmuş gibiydim…
Binlerce şimşek çakıyordu beynimde,
Binlerce fırtına vardı yüreğimde,
Vurmalıydım kayalıklarına,
Çarpmalıydım suratına…

Olsaydım on beş yaşında,
İnanırdım aşkına.
Yıldızlar kadar parlak
Ve onlar kadar yalancı,
Sözlerine kanarak
Sarılırdım boynuna.